«رابطه‌عاشقانه‌تان را حفظ کنید. لحظاتی را در کنار هم سپری کنید. اگر ممکن است دست‌کم یک شب در هفته یا حتی بیشتر، با هم بیرون بروید؛ به رستوران یا هر جای دیگری. وقتی بیرون می‌روید، دوباره درباره حل مشکلات زندگی روزمره، مشکلات فرزندان‌یا کارتان صحبت نکنید. وقتی در کنار هم هستید، با لحنی عاشقانه از خودتان و از جایگاه طرف مقابل در زندگیتان صحبت کنید، باز هم همان احساسات عاشقانه گذشته را تداعی کنید، کار خوبی برای خودتان انجام دهید و همه چیز را برای آسایش خود فراهم کنید. گاهی، آخر هفته‌ها را دو نفری سپری کنید. اگر می‌توانید دو بار در ماه را در مکانی که دوست دارید، در آشیانه‌عشق و در پیله‌خودتان، کنار هم باشید. از اینکه در این مدت، نگهداری از فرزندانتان را به کس دیگری بسپارید، احساس گناه نکنید. به دلیل کار‌نکردن احساس گناه نداشته باشید. شما هم حق دارید کمی استراحت کنید. زندگی شخصی خود را قربانی کار نکنید.»

· دیپلماسی به‌عنوان جایگزین ضروری برای ویرانی جنگ ظاهر شد؛ اگر توانستی به جای اصرار تشویق کنی و آرامش ببخشی، امکان این وجود خواهد داشت که از جسدهای محاصره‌شده در جنگ اجتناب کنی. دیپلماسی پای کلماتی مثل «احتمالا»، «شاید» و «ممکن است» را به میان می‌آورد تا بتواند فضایی برای رهایی (به جای اجبار) را ایجاد کند. و به جای نقد از ستایش و از پیشنهاد به جای زورگیری استفاده می‌کند. این نتیجه بزدلانه رفتار کردن و یا ضعف نبوده بلکه نتیجه درسی است که با درد آموخته‌شده به طریقی که در آن یک دلیل قانع‌کننده که به طور مستقیم بیان شده ممکن است به نتیجه مطلوب نرسد.
یک مثال برای شیوه حرف زدن با کودک برای انجام تکالیف مدرسه:
· خوب می‌دونم که دوست نداری این تکالیف رو انجام بدی، درسته که به عنوان بزرگسال هرگز لازم نیست که 6397رو روی کاغذ بر 82 تقسیم کنی و جوابش رو بدونی، اما متأسفانه ازت نخواستن که فقط به دلیل اینکه یک روز این‌ها لازمت می‌شه انجامشون بدی. تو به این خاطر این تمارین را انجام می‌دی که زندگی پره از کارهایی که باید انجامشون بدی نه به این خاطر که می‌خواهی، بلکه به این خاطر که مجبوری انجامشون بدی.

· کلمات درست چندان مهم نیستند، آنچه که مهم است سبک و لحنی است که ناشی از تصور برتری موقعیت خود و احتمال بی‌گناهی کسانی است که ما را بیشتر آزار می‌دهند، به این صورت مشاهده می‌شود که شکایت کردن به معنی توهین کردن نیست، بلکه تلاشی جاه‌طلبانه و مشروع است که به دیگران به‌نوعی آموزش جزئی ارائه می‌دهد.

· اجازه نده ترس سر راه آرزوهات قرار بگیره. روح و جسمت رو تسخیر می‌کنه. ترس معمولا جلوی انجام کار رو می‌گیره و بعد مضطربت می‌کنه.
· زخم‌ها قدرت عجیبی دارند تا گذشته‌ای را به ما یادآوری کنند که خیلی واقعی بوده است. نقل از کتاب همه اسب‌های زیبا اثر کورمک مک کارتی
· موضوعی که سن و سال پیری را غم‌انگیز جلوه می‌دهد این است که نه خوشی‌ها، بلکه امیدهایمان قطع می‌شوند.
ژان پل سارتر
· شاید تا وقتی هنوز جوانی رویاپردازی برای آینده سرگرم‌کننده باشد، ولی سال‌های عمرت که سپری بشود می‌فهمی داری فقط تیک‌تاک ساعت را از دست می‌دهی.
آنجاست که دم را بیشتر از همیشه غنیمت می‌شماری.