فردی با سر و رویی گل‌آلود آهسته از پله‌های ساختمان بالا آمد و در ورودی آپارتمان ایستاد. او را نشناختم تا اینکه وارد شد و خود را روی صندلی انداخت. پدرم طی این چند هفته تا این حد تغییر کرده ‌بود. من، مادرم، خواهرم و برادرهایم او را در آغوش گرفتیم. اما خوشحالی‌مان لحظه‌ای بیشتر طول نکشید. در این فکر بودیم که چه اتفاقی برای هرشل افتاده ‌بود. پدر به ما اطمینان داد که هرشل در امان است. اگرچه به نظر من او تردید داشت. چون مخفیانه چیزهایی به مادرم گفت. پدر تعریف کرد که او و هرشل به جمع پناهندگانی پیوستند که به سوی شمال و شرق می‌رفتند. چون می‌خواستند از تانک‌ها و نیروهای آلمان پیش‌تر باشند. از صبح تا شب به همراه بقیه راه می‌رفتند و از چنگ سربازهای متجاوز فرار می‌کردند. ساعات محدودی را در مزارع می‌خوابیدند. غذای محدودی به‌دست می‌آوردند. آنها خوشه‌های ذرت را چیده و به‌ همان صورت خام می‌خوردند. هرگاه به شهری می‌رسیدند، شایعه می‌شد که آلمان‌ها آنجا هستند. آلمان‌ها با سرعتی هشداردهنده غرب لهستان را فتح کرده و به سمت شرق درحال پیشروی بودند.

مامان درحالی‌که صدای تق‌تق کفش‌هاش شنیده می‌شه به سمت هال می‌ره و چند لحظه بعد صدای در ورودی منزل به گوش می‌رسه.
من بدون اینکه سرم رو از روی کتابم بلند کنم می‌گم: «تو مریضی.» فرانک جوابم رو نمی‌ده. اون دوباره غرق بازی‌کردن شده. من صفحه رو ورق می‌زنم و هم‌زمان به چیزهایی که فرانک زیر لب می‌گه گوش می‌دم و به این فکر می‌کنم که آیا برم یک لیوان شیر کاکائوی داغ برای خودم بریزم یا نه که یک‌دفعه یکی با شدت تمام به پنجره‌ی اتاق می‌کوبه. البته از سمت بیرون.
«فرااااااااااااااااانک!!!»
من از جا می‌پرم و احساس می‌کنم از شدت ترس نفسم بالا نمیاد. مامان پشت پنجره ایستاده و به داخل خیره شده و صورتش شبیه چهره‌ی یک هیولای شیطان‌صفت شده. منظورم اینه که من هرگز مادرم رو تا این حد ترسناک ندیده بودم.
مامان فریاد می‌زنه: «کریس! بیا اینجا! من مچش رو گرفتم!»
آخه مامان چطور تونسته بره اونجا؟ پنجره‌های اتاق بازی چیزی حدود دو متر و نیم از زمین بیرون فاصله دارن.
من نگاهی به فرانک می‌ندازم. به نظر می‌رسه که فرانک هم واقعاً ترسیده باشه. اون بازی ال او سی رو بسته ولی مامان درهرصورت دیده که اون مشغول بازی بوده. منظورم اینه که امکان نداره مامان ندیده باشه.
من می‌گم: «پوستت کنده‌ست.»

محتوای این کتاب در طی دوازده سال هم برای مدیران و کارفرمایان و هم برای دانش‌آموزان و دانشجویان و تمام افرادی که در بحبوحه‌ی مرحله‌ی مهمی از زندگی‌شان هستند ارائه شده است. شیوه‌ی رهبری که این کتاب سعی در آموزشش دارد را می‌توان به تک‌تک عرصه‌های زندگی بسط داد، زیرا همه‌ی انسان‌ها این توانایی را دارند که یک رهبر باشند؛ خواه در یک تیم کاری حرفه‌ای و خواه در زندگی شخصی‌شان.
هدف این کتاب کمک به خوانندگان آن برای پیشرفت در کسب‌وکار و زندگی شخصی با آموختن روش‌های گرفتن تصمیم‌های بهتر بر مبنای نتایجی است که می‌خواهند تجربه کنند و همچنین کمک به دریافتن این است که چه چیزی ما را در جهت صحیح انجام کارهای روزانه قرار می‌دهد. در این کتاب توضیح داده می‌شود که کارهایی که مجبور به انجام‌شان نیستیم مهم‌ترین نقش را در تعیین هویت ما، هم به عنوان یک رهبر و هم به عنوان یک فرد دارند و اینکه چگونه می‌توانیم با گرفتن تصمیم‌های بهتر در زندگی‌مان تعادل برقرار کنیم، به جای اینکه منتظر باشیم که کارفرما یا شخصی دیگر این کار را برایمان انجام دهد.
این کتاب دیدگاهی نو در مورد روش‌هایی متفاوت که می‌توانند انرژی مورد نیاز برای انجام کارهای روزانه‌را تأمین کنند به خوانندگانش عرضه می‌دارد و خواننده را در انتخاب مسیر منحصر‌به‌فرد خود به چالش می‌کشد. همچنین ادراک ارزش زمان را از طریق ارزیابی بهای هر کار میسر می‌کند و این ادراک تعیین‌کننده‌ی چگونگی سپری‌کردن زندگی‌مان خواهد بود. شما در این کتاب می‌توانید با راهکارهایی ارزشمند در مورد اولویت‌بندی، برنامه‌ریزی، مدیریت وقفه‌ها و سازمان‌یابی برای کسب مهارت‌های عملی زندگی آشنا شوید تا کار بیشتری در زمان کمتر انجام بدهید، اضطراب و استرس‌تان را پایین بیاورید و وظایف اجباری روزانه را هرچه سریع‌تر به اتمام برسانید تا بتوانید زمان بیشتری برای کارهایی که زندگی را برای زیستن ارزشمند می‌سازند اختصاص بدهید. همین‌طور این مفهوم که چگونه عادات تصمیم‌گیری ما در طولانی‌مدت زندگی و روابط‌مان را شکل می‌دهد در این کتاب مطرح شده و شرح داده می‌شود.