پس از مهمانی (دیوار چهارم 2)،(نمایش نامه)

هلن: گوش وایستاده بودی؟
جان: فقط بعضی‌جاهاش رو. بعضی‌جاهاش حتی برای من هم خجالت‌آور بود.
هلن: چقدر کثیفی تو!
جان: این عادتیه که هیچ‌وقت نتونستم ترکش کنم. (با لیوانی که در دست دارد برمی‌گردد.) اما این تبریک از ته دلم نیست. هلن، فکر می‌کنم هردوتون دارین اشتباه بزرگی مرتکب می‌شین.
هلن: نظر تو برای ما مهم نیست.
جان: می‌‌دونم، با این‌حال اگه این فرصت رو از دست بدم و دست‌کم یه اخطار کوچک بهت ندم٬ هیچ‌وقت خودم رو نمی‌بخشم.
هلن: اخطارت رو برای خودت نگه دار. من علاقه‌ای به شنیدنش ندارم.
جان: (بدون توجه به حرف هلن) ببین دخترکوچولو، من و دیوید با هم همکلاس بودیم؛ خوب می‌شناسمش. تو فقط یه‌ماهه که می‌شناسیش.