نوای اسرارآمیز (نمایش نامه)

لارسن زود باشید، یک کارى بکنید! یک کسى به طرف من شلیک کرد. در این جزیره یک آدم دیوونه زندگى مى‏کنه. تو راه که مى‏آمدم دو گلوله از بغل گوشم رد شد و خورد به دروازه.
زنورکو مى‏دونم.
لارسن باید از خودمون محافظت کنیم.
زنورکو اینجا درامانید.
لارسن آخه چه خبره؟
زنورکو خبر وحشتناکى نیست. تیرم خطا رفت، همین.
لارسن گیج و هاج ‌و واج عقب عقب مى‏رود. باور نمى‏کند که گوشش درست شنیده باشد.
لارسن چى گفتید؟
زنورکو از اینکه به اشتباهم اعتراف کنم ابایى ندارم، قبول دارم که توى این سن دیگه به خوبى اون وقت‏ها نشونه نمى‏گیرم. فکر مى‏کنید هیچ آدم عاقلى دروازه‌ی چوبى خودشو مى‏زنه داغون کنه؟
لارسن به طرف پنجره‌ی قدى مى‏دود که برگردد. زنورکو جلویش را مى‏گیرد.
زنورکو واهمه‏اى نداشته باشید. فقط روى کسایى شلیک مى‏کنم که به خونه‏م نزدیک مى‏شن ولى وقتى پاشونو تو خونه گذاشتن دیگه مهمون من هستن. وقتى به یک ولگرد شلیک مى‏کنید سوءظن مشروعه، اما نشانه گرفتن یک مهمان قتل عمد محسوب مى‏شه، ت ت ت، ت ت ت… (با مهمان‏نوازى بارانى لارسن را مى‏گیرد. با لبخند عجیبى اضافه مى‏کند.) مهمان یا جسد، انتخاب با شماست.
لارسن (خشکش زده است.) آدم نمى‏دونه کدوم رو انتخاب کنه…