قطار ساعت 4:50 از پدینگتون

آقای کراکن تورپ با لحنی خشن گفت:
– بیرون از اینجا جز جاده‌های سنگفرش و چند خانه کوچک چوبی چیز دیگری برای دیدن وجود ندارد. آنها دوست دارند زمین مرا تصرف کنند و باز هم از این‌جور چیزها در آن بسازند. اما من تا زنده‌ام، نمی‌توانند این کار را بکنند و من هم قصد ندارم بمیرم تا کار آنها راحت شود. گوش کن ببین چی می‌گویم! به کسی کمک نکن!
اِما کراکن تورپ گفت: بس کن پدر.