شروعی دوباره در دوران بازنشستگی (زندگی مثبت)

اغلب گفته می‌شود که اتفاق و هم‌زمانی وجود ندارد. با توجه به ماهیت پویای جهان هستی، هر اتفاقی علتی دارد؛ بنابراین، ملاقات ما در پرواز صبح زود از سن‌دیگو به نیویورک اتفاقی نبود. شاید سرنوشت این بود که یکدیگر را ببینیم.
«خب چه‌کار می‌کنی و چه چیز جدیدی در زندگی‌ات اتفاق افتاده؟» این شروع صحبت ما در هواپیما بود. در 15 دقیقه‌ی بعدی، با علاقه و سرزندگی زیادی صحبت کردیم. درباره‌ی کارهایی که می‌کنیم و چیزهایی که به آنها علاقه داریم صحبت کردیم. وقتی مورتون گفت که در حوزه‌ی پا به سن گذاشته‌ها کار می‌کند و با دیدگاهی نو و متفاوت به پدیده‌ی پیری نگاه می‌کند، کن گفت که او هم درباره‌ی چنین مسائلی فکر می‌کند. اصطلاحی که او استفاده می‌کرد «شروعی دوباره» بود. نگرشی که سال‌های پیش‌رو را با علاقه در بر می‌گرفت؛ به‌جای اینکه به سردی و بی‌احساسی با آن برخورد کند، در آن لحظه این کتاب متولد شد…