زیباترین داستان های هزار و یک شب 1 (شاهزاده ی سنگی و چند داستان دیگر)

همین که شب شد، پادشاه شمشیرش را کشید و شروع کرد به قدم زدن در بیابان که در تاریکی محض فرورفته بود. ناگهان از دور چیزی دید. باعجله رفت طرفش و یک دفعه دید مقابل قصر بزرگی ایستاده که از سنگ مرمر ساخته شده. خوب که نگاه کرد، متوجه دو در آهنی شد. یکی از درها بسته بود و یکی باز. رفت کنار در باز و آهسته در زد، اما جوابی نیامد. باز در زد، اما کسی جواب نداد. برای آخرین بار محکم به در کوبید و وقتی دید کسی جواب نمی‌دهد، وارد قصر شد. به صدای بلند گفت: «کسی اینجا زندگی می‌کند؟ من مرد فقیری هستم که داشتم از اینجا رد می‌شدم. توشه‌ای می‌خواهم که راهم را ادامه بدهم.» باز جوابی نیامد. چند بار دیگر حرف‌هایش را تکرار کرد، اما انگار هیچ‌کس آنجا نبود…