زرپران (2جلدی)

از جا پریدم، چرخیدم رو به عقب و برنو را گرفتم رو به آن موجود جنبنده و چشمانم چهارتا شد!
موسوی این‌جا چه غلطی می‌کرد، آن هم پای پیاده، بدون ماشین کرکودیلش، با آن گونی بزرگی که در چنگ داشت!… آمده بود بیندازدم توی گونی؟!
نفسم در سینه تنگی کرد، همچنان مستقیم داشت می‌آمد سمت ماشین و بگویی حتی قدم شل کند، خدا نکند! با قدم‌های محکم و چهره‌ای عبوس و سگرمه‌هایی درهم به من نزدیک ‌و نزدیک‌‌تر می‌شد که با نگاهی دقیق‌تر، ترس به جانم ریخت و دیگر دادم هوا رفت:
ــ بایست سرجات!… تکون نخور!
و صدای مطمئن و محکم او:
ــ بنداز دور اون اسباب‌بازی رو!… فیگوراتو اومدی، زرفشانیاتم کردی… دیده شد، پسندیده نشد!