روان درمانی اگزیستانسیال

‌مرگ یکی از والدین برای کودک فاجعه است. واکنش او بستگی به چند عامل دارد: کیفیت رابطه‌اش با والد ازدست‌رفته، چگونگی مرگ والد (مثلا اینکه کودک شاهد مرگی طبیعی یا خشن بوده است؟)، برخورد والد در طول بیماری منجر به فوتش و وجود والد بازمانده‌ی نیرومند و اجتماع اطراف و منابع حمایتی خانواده. کودک از یک سو، به فقدانی عمیق دچار است و از سوی دیگر، این نگرانی فوق‌العاده شدید احاطه‌اش می‌کند که مبادا رفتار یا خیال‌پردازی‌های پرخاشگرانه‌ی او نسبت به والد، باعث مرگش شده است.
کودکِ مادرازدست‌داده بعدا نسبت به همه‌ی فشارهای روانیِ پیشِ رویَش آسیب‌پذیرتر خواهد بود. کودک نه‌تنها در معرض اضطراب ناشی از مرگ‌آگاهی قرار می‌گیرد، بلکه اضطراب حاصل از فشارهای دیگر روانی هم برایش عذاب مفرطی در پی می‌آوَرَد که به‌سختی قادر به تحمل آن خواهد بود. بنابراین چنین کودکی در معرض بروز علائم و سازوکارهای دفاعی روان‌نژندانه‌ای‌ست که هرچه در زندگی پیشتر رَوَد، لایه‌لایه بر هم انباشته می‌شوند.