جامعه شناسی (کتاب های دامیز)

تعریف جامعه‌شناسی
در یک کلام، جامعه‌شناسی یعنی مطالعه‌ی علمی جامعه. جامعه‌شناسان از ابزارها و روش‌های علمی برای شناخت چرایی و چگونگی رفتار انسان‌ها هنگام تعامل با یکدیگر در گروه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. گرچه گروه‌های اجتماعی یا جوامع، از تک تک افراد تشکیل یافته‌اند،جامعه‌شناسی به مطالعه‌ی گروه می‌پردازد، نه فرد. وقتی چگونگی رفتار و کارکرد ذهن فرد مطرح می‌شود، جامعه‌شناسان عمدتا جای خود را به روانشناسان می‌دهند.
افرادی که خود را «جامعه‌شناس» می‌نامند، در دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها کار می‌کنند و کارشان هم تدریس جامعه‌شناسی و انجام پژوهش‌های جامعه‌شناختی است. آن‌ها پرسش‌های متنوعی را درباره‌ی جامعه مطرح می‌کنند و گاهی فقط از سر کنجکاوی به دنبال پاسخ آن‌ها می‌روند، اما بیشتر اوقات یافته‌های آن‌ها برای کمک به سیاست‌گذاران، مدیران و سایرین در تصمیم‌گیری‌هایشان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از افرادی که به تحصیل جامعه‌شناسی می‌پردازند، پس از فراغت از تحصیل جذب نهادهای غیر دانشگاهی مانند مؤسسات دولتی، مراکز پژوهشی و شرکت‌های خصوصی می‌شوند تا برای آن‌ها تحقیقات جامعه‌شناختی به عمل آورند. مطالعه‌ی دقیق و منتظم جامعه برای تمام انسان‌ها کم و بیش مفید است.
مطالعه‌ی جامعه‌شناسی، چه خود را «جامعه‌شناس» بنامید چه ننامید، به معنای اتخاذ دیدگاه خاصی نسبت به جهان بشری است: دیدگاهی که به قول جامعه‌شناس معروف به نام س. رایت میلز می‌تواند «ذهنیت جامعه‌شناسانه» خوانده شود. باید آمادگی آن را داشته باشید که عقاید خود را درباره‌ی نحوه‌ی کار کرد «درست» جهان اجتماعی به کناری بنهید تا بتوانید جهان اجتماعی را حین کارکرد عینی آن ببینید. این بدان معنا نیست که جامعه‌شناسان دارای ارزش‌ها و عقاید خاص خود در قبال جهان اجتماعی نیستند، بلکه به عقیده‌ی جامعه شناسان باید برای تغییر جهان، قبل از هرچیز آن را همان‌طور که هست به درستی شناخت.