کتاب تو

معرفی کتاب تو:

جو گلدبرگ به یکی از مشتریان خود در کتابفروشی علاقه‌مند می‌شود و نام او را در گوگل جست‌وجو می‌کند. نام این دختر جوان بک گوئینویر است و این نام به قدری عجیب محسوب می‌شود که جو به راحتی در فیسبوک او را می‌یابد.

بک نویسنده است؛ او بی‌وقفه در توییتر می‌نویسد و درباره‌ی همه‌چیز در صفحات مجازی صحبت می‌کند؛ با این اوصاف، جو هر آنچه نیاز دارد درباره‌ی بک بداند متوجه می‌شود، حتی منزل او را پیدا می‌کند. این کتابفروش جوان به مرور و با برنامه‌ریزی دقیق وارد زندگی بک می‌شود و کنترل زندگی‌اش را در دست می‌گیرد. جو به قدری شیفته‌ی بک است که برای از دست ندادن او حاضر است هر کاری انجام دهد، حتی قتل!

کرولاین کپنس (Caroline Kepnes) عمده‌ی شهرت خود را مدیون رمان تو (You) است و ادامه‌ای برای آن نوشته که تحت عنوان اجساد پنهان انتشار یافت.

نکوداشت‌های کتاب تو:

– مسحورکننده و ترسناک! هرگز کتابی شبیه آن را نخوانید. (استیون کینگ)
– تکان‌دهنده و غافلگیرکننده. (SAToday. com)
– «تو» رمانی عالی است؛ این کتاب بامزه، جالب و متفاوت به شمار می‌آید. (سوفی هانا، نویسنده)
– کتاب «تو» شما را به درون ذهن یک روانپریش می‌برد، یک داستان عاشقانه پر از جنون و فریبکاری! (TimeOut Australia)

اقتباس از کتاب تو:

در سال 2018 سریالی با اقتباس از این رمان جذاب و خواندنی ساخته شد و از سوی شبکه‌ی اینترنتی نتفلیکس انتشار یافت. این سریال نیز مانند رمان «تو» با استقبال گسترده‌ای روبرو شد و نقدهای مثبتی دریافت کرد.

افتخارات کتاب تو:

– پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز
– پرفروش‌ترین کتاب یو اس‌ ای تودی
– یکی از بهترین تریلرها و رمان‌های جنایی 2014 از نگاه گاردین

جملات برگزیده کتاب تو:

– هیچ‌کس، حتی باران، چنین دست‌های کوچکی ندارد.
– بعضی چیزهای خوب زود اتفاق می‌افتند (کتابی پرفروش)، و بعضی چیزهای خوب دیر رخ می‌دهند (عشق).
– شاید من اشتباه می‌کردم. شاید بین ما چیزی نبوده است. اما بعداز آن من شروع کردم به کشف تو و فهمیدم درمورد چیزهایی که واقعاً مهم‌اند چیزی نمی‌نویسی.

در بخشی از کتاب تو می‌خوانیم:

من هرگز به بار خیابان گرین‌پوینت نمی‌روم، جایی‌که مردم به‌دنبال نوشیدنی با آب خیارشور هستند، اما بک، این کار را به‌خاطر تو انجام می‌دهم. درست همان‌طورکه وقتی به‌خاطر تو از پنجره بیرون پریدم و به کمرم آسیب زدم؛ بیرون پریدم تا وقتی داشتم سعی می‌کردم تو را دید بزنم، تو را بشناسم، من را نبینی.

چقدر نفرت‌انگیز است که ممکن است الان، در این بار، من را ببینی و فکر کنی من یک عوضی‌ام که ارزشِ فرهنگیِ مفاسدِ اخلاقی را زیادی دست‌بالا می‌گیرم و هرچیزی را که مفاسدِ اخلاقیِ لعنتی به من می‌گویند بنوشم می‌نوشم. بک، من دانشگاه نرفته‌ام، پس دوران بزرگ‌سالی‌ام را صرف زنده‌کردنِ خاطراتِ زمانِ دانشگاه نمی‌کنم. من از آن آدم‌های عوضیِ دل‌رحم نیستم که هیچ‌وقت جرئتِ در لحظه زندگی کردن را ندارند. من برای زندگی زندگی می‌کنم، و همین حالا، اگر مجبور نبودم با متصدی بار که تی‌شرتی با عکسِ بوکوفسکی به تن دارد حرف بزنم تا او بازهم از من بپرسد چه نوع نوشیدنی‌ای می‌خواهم، نوشیدنیِ دیگری سفارش می‌دادم.

حالم خوب نیست و تو با آن جورا‌ب‌های ساق‌بلندِ زردت داری کتاب می‌خوانی و جوراب‌هایت سوراخ‌اند و تو زیادی داری به خودت سختی می‌دهی. تو از تارِ شارلوت بیرون آمده‌ای، اما خودِ من هم آن‌قدرها جذاب نیستم. مجبور شدم از پنجره‌ات بیرون بپرم، ارتفاعش کم بود، اما سقوط سقوط است و کمرم درد می‌کند و اگر یک بارِ دیگر کلمه‌ی آب خیارشور را بشنوم، فحش می‌دهم.