تام گیتس 10 (مهارت های خفن (تقریبا))

من بیشتر وقت‌ها از غافل‌گیرشدن خوشم می‌آید. عکس‌های جایی را که حین تعطیلات تویش اقامت داریم دیده‌ام.
در نتیجه قرار نیست غافل‌گیر بشوم. به نظر جای قشنگی می‌آید، دور تا دورش را درخت‌های صنوبر گرفته‌اند و خیلی از ساحل دور نیست. خیلی هیجان‌زده‌ام!
با ساکم که کامل بسته شده (آخر سر مامان بست) می‌روم بیرون و حالا بابا می‌تواند بچپاندش توی ماشین. دارد نهایت تلاشش را می‌کند همه‌چیز را جا بدهد، ولی کار ساده‌ای نیست.
وقتی دو تا از ظرف‌های پلاستیکی از ساک گردشمان می‌افتند بیرون، بابا ازم می‌پرسد: «کی این‌قدر زیاد ظرف پلاستیکی لازم داره؟ فکر مامانتون همه‌ش به ظرف پلاستیکیه!»
مامان از توی خونه غر می‌زند که: شنیدم حرفت رو!
همه‌چیز را می‌شنود (گوش‌هایش مثل گوش خفاش است.)