بیوشیمی ورزشی به زبان ساده

همیشه میزان مشخصی از انرژی، صرف ادامه حیات می‌شود و برای حفظ عملکرد تمامی فرآیندها، متابولیسم حالت پایه یا استراحت ضروری است. این میزان انرژی لازم، معرف میزان متابولیسم پایه (BMR) است. معمولا میزان آن را در شرایط کاملا کنترل‌شده‌ای اندازه‌گیری می‌کنند و عموما با روش کالری‌سنجی غیرمستقیم انجام می‌شود. در این روش، اندازه‌گیری در یک اتاق تاریک و پس از بیدار شدن فرد از 7 الی 8 ساعت خواب و 12 ساعت ناشتا (برای اطمینان از غیرفعال بودن دستگاه گوارش) و در وضعیت استراحت و در حالت خوابیده صورت می‌پذیرد. BMR و میزان متابولیسم استراحتی (RMR) با هزینه انرژی در حالت استراحت (REE) که گاهی به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند، کمی متفاوت می‌باشد. دو مورد آخر، دارای محدودیت می‌باشند و کمتر ارزیابی می‌شوند زیرا نیاز به انجام آزمایش در طول شب نیز است. برای سادگی کار در این کتاب، واژه RMR اشاره به هر سه عبارت دارد.
میزان RMR، توسط عوامل مختلفی، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بیماری همراه با تب و داروهای خاص، می‌تواند باعث افزایش میزان RMR شود. با بالا رفتن سن و کاهش میزان کالری دریافتی نیز میزان آن کاهش می‌یابد. اندازه بدن و ترکیب بدن نیز مهم است. به‌عنوان نمونه، میزان آن با افزایش وزن بدن، قد و سطح مقطع پوست بدن نیز افزایش می‌یابد. میزان متابولیسم بافت چربی (چربی بدن) کمتر از بافت عضلانی است، بنابراین افزایش توده عضلانی بدون چربی باعث افزایش آن می‌شود. نتایج محاسبه RMR را می‌توان به‌صورت RMR روزانه (Kcal/ day) یا سرعت RMR (Kcal /min) نیز گزارش کرد.