بافته (ادبیات جهان)

سارا روی زمین افتاد، در سالن دادگاه، در وسط خواندن یک دفاعیه. اول حرفش را قطع کرد، نفس‌هایش کوتاه شد، به اطرافش طوری نگاه می‌کرد که انگار، ناگهان دیگر نمی‌دانست که کجاست.

با وجود رنگ پریده‌ صورتش و دستان لرزانش، که خود حاکی از کسالتش بودند، سعی کرد دوباره رشته کلام را در دستش بگیرد. بعد چشمانش سیاهی رفت، دایره دیدش تیره شد، دوباره نفس‌هایش کوتاه شد. ضربان قلبش کم شد، خون مثل رودخانه‌ای که بسترش را رها می‌کند، از صورتش رفت. سارا روی خودش افتاد، مثل برج‌های دوقلوی مرکز تجاری جهانی که همه فکر می‌کردند محکم و استوارند.