اسپرسو (3جلدی)

بعد از گذشت چند لحظه که برای روحان به اندازه یک عمر گذشت، بالاخره صدای هارمونی شنیده شد. دیگر آن هیجان اولیه را نداشت.

-من خمیشه دوست خوبی بوده ام. خرگز عشقخ… من عاشخی را بلد نیستم روخان.

روحان دیگر نتوانست به رو به رو نگاه کند و چرخید سمت هارمونی. نگاه هارمونی عجیب شده بود. نترسیده بود. حتی درمانده هم نبود. بیشتر می شد گفت غمگین است. لبخندی مهربان زد و گفت:

-قرار نیست از همون اول بری و ادای عاشق ها رو دربیاری هارمونی. تو فقط باید کاری کنی این مرد عاشقت بشه. این کار برای تو اصلا سخت نیست.

این بار نوبت هارمونی بود که به رو به رو خیره شود و در همان حال گفت:

-نه سخت نیست. من با هر مردی خرف زده ام و برایش دوست شده ام به من دل باخته…

روحان لب گزید. عجیب هم نبود. مهربانی ذاتی این دختر و دید زیبایی که به همه چیز داشت، خواه ناخواه دل از هر مردی می برد. برای همین هم این بار روحان بود که هیجان زده گفت:

-دیدی؟! برای تو هیچ کاری نداره!

هارمونی چرخید سمت روحان و گفت:

-اما این خضیه خمیشه روخ من رو آزرده کرده. من دلم نمی خواهد کسی تا این حد به من وابسته شود.

روحان سرش را تکان داد و گفت:

-یادته یه بار دیگه هم من اینو بهت گفتم. گفتم کار درستی نیست که با احساس کسی بازی کنی؟

هارمونی سرش را بالا و پایین کرد و گفت:

-آری یادم است. من آن روز به تو نگفتم این خضیه بیشتر شبیه این است که… با احساس خودم بازی شود. چون من خرگز از این کار لذت نبرده و نمی برم.

روحان نفس عمیقی کشید و گفت:

-این بار کار تو غلط نیست هارمونی. برای اولین و آخرین بار می تونی با این تصور به این مرد نزدیک بشی که داری کار درست رو انجام می دی. قراره باعث نجات عده زیادی بشی.