آموزش اسکیت سرعت اینلاین

تکنیک اسپرینت
این تکنیک مخصوص مسابقات مسافت کوتاه مانند 100 متر، 200 متر، 300 متر، وان لپ، 500 متر، مسابقات امدادی، دورهای امتیازی یا حذفی و دورهای آخر مسابقات مسافت بلندتر مانند 1000 متر است.
هدف در مسابقات مسافت کوتاه این است که با بالاترین سرعت و کمترین مصرف انرژی در کمترین زمان ممکن از خط پایان عبور کنیم؛ بنابراین نسبت به تکنیک پوش پایه یا تکنیک دَبِل پوش تفاوت‌های فراوانی وجود دارد. این تکنیک از نقطه نظراتی شبیه تکنیک پوش پایه و در مواردی دیگر شبیه تکنیک دَبِل پوش است. در این تکنیک، همواره قبل از لندینگ پای ریکاوری، فرآیند پوش شروع شده و کمی‌مانده به صاف شدن کامل مفصل زانو، پای ریکاوری فرود می‌آید.
در خلال اسپرینت‌ها، اسکیت سوارها باید ابتدا بدن خود را با نیرو به‌منظور یک استارت پرشی فشار دهند. برای این کار آن‌ها تمایل به گام‌های سریع و تند دارند. هنگامی‌که آن‌ها به یک سرعت خوب می‌رسند، به سمت گام‌های نسبتا طولانی‌تر حرکت می‌کنند. اسکیت سوارهای سرعت نیز باید مراقب پوزیشن بدن خود در خلال تمام این فرآیند باشند. آن‌ها معمولا زانوهای خود را به‌منظور حفظ یک پوزیشن پایین خم می‌کنند. این کار دو مزیت دارد: نخست، دسترسیِ پاهای اسکیت سوار را افزایش می‌دهد که به گام‌های قدرتمندتر منتج می‌شود و دوم، پوزیشن پایین، ناحیۀ سطحِ کلِ بدنِ اسکیت سوار را کاهش می‌دهد که در تماس با هوای مقاوم است، بنابراین یک مزیت آیرودینامیکی را فراهم می‌کند.
در تکنیک اسپرینت، مراحل مربوط به چرخۀ پوش و تاب دست‌ها با سرعت بیشتری انجام می‌شود و بدن در پوزیشن پایین‌تری قرار دارد که به دلیل محدودیت‌های فیزیولوژیکی مانند تجمع سریع اسیدلاکتیک در اندام تحتانی، ما نمی‌توانیم زمان زیادی در این حالت باقی بمانیم.