چکامه های متنبی (3زبانه)

۱. شبگردان از آن‌ آسوده‌اند که در تاریکی به دیدار من آیی، زیرا روشنای تو پرده ظلمت را می‌درد.
۲. زیبارو که چون مشک و آفتاب است، اگر جنبد و یا در شب راه سپرد، پراکنده شدن عطرش و روشنایش راز او را فاش می سازد.
۳. افسوسِ من بر اندوهی است که دیگر از یاد من رفته است، زیرا که عشق تو عقل و هوش از من ربوده است.
۴. من از فقدان رنجوری می‌نالم، که رنجوری بدان هنگام بوده است که این تن را اندام‌ها بوده است.
۵. تصویر چشم خود را در هیئت زخمی عمیق در قلب من نهادی، چندان که در درشتی آن دو به‌هم ماننده‌اند.
۶. چشمانت از جوشنی که بسا نیزه سوخته‌فام بر آن بشکند، رخنه کرد و بر قلب من نشست.
۷. [در صلابت،] چون صخره سیل‌شکن وادی‌ام، و چون به سخن درآیم، رفعت جوزا دارم.
۸. و اگر قدرِ من بر نادان پوشیده ماند، از اینکه چشم نابینا مرا نمی‌تواند دید در می‌گذرم.