قصه ها عوض می شوند 10 (هانسل و گرتل)

چشم‌هایم از حدقه بیرون زده است. نه! نه، این اتفاق نباید بیفتد. قلبم به‌شدت می‌زند و دهانم خشک شده است.
هانسل و گرتل خیلی سریع به درخت می‌رسند و ناپدید می‌شوند.
گردوغبار بنفش از بین رفته است. آن درخت هم حالا مثل یک درخت معمولی به نظر می‌رسد.
آن‌ها راه رفتن به خانه را از ما گرفتند! باور نمی‌کنم این کار را کرده باشند! ما با هانسل و گرتل مهربان بودیم و می‌خواستیم کمکشان کنیم، اما آن‌ها این‌طوری جواب ما را دادند.
هر دو دستم را مشت می‌کنم و به زانوهایم می‌زنم. فریاد می‌زنم: «نه، نه، نه، نه!»