شک

نگاهی به موها و صورت صافش انداختم:
– چه شیک کردی! گفتم میری مهمونی…
متعجب نگاهم کرد:
– یه اصلاح کردم فقط!
با لبخند ساختگی گفتم:
– تو عادت به این کارا اونم موقع کار نداشتی.
سشوار رو خاموش کرد:
– دیشب خیلی عرق کرده بودم، حال نداشتم دوش بگیرم. ریشامم بلند شده بود. فکر کردم اصلاح کنم، بهتره. عیبی داره هنگامه؟
واقعا عیبی نداشت، اما تغییر یهویی سعید فکرهای سیاه منو دو برابر کرد و شک‌هام بیشتر شد.