حلقه انتقادی (ادبیات،تاریخ و هرمنوتیک فلسفی)

از دیدگاه نظریۀ هرمنوتیک سنتی قرن نوزدهم (شلایرماخر، دیلتای) فهم، نوعی فرایند بازسازی روان‌شناختی است. موضوع فهم، معنای اولیه متنی است که از گذشته به ما رسیده است. گذشته‌ای که دستیابی بی‌واسطه بدان دیگر ممکن نیست. بازسازی ـ‌که فقط در صورت وجود پلی‌میان گذشته و حال،‌میان متن و مفسر تحقق می‌یابد‌ـ آنگاه که پل از رابطه‌ای میان دو شخص، یعنی نویسنده و خواننده، تشکیل می‌شود، فرایندی روان‌شناختی است. برای دیلتای متن چیزی جز «بیان» اندیشه‌ها و نیات مؤلف آن نیست. مفسر باید خود را در افق دید مؤلف قرار دهد تا بتواند فعل آفرینش را دوباره تجربه کند. حلقۀ رابطۀ اساسی میان مؤلف و خواننده، صرف‌نظر از میزان تفاوت زمانی، انسانیتی مشترک است، نوعی ساخت روانی مشترک یا آگاهی نوعی که مبنای توانایی شهودی در همدلی با دیگران است.