تنفس (علم جدید هنری از یاد رفته)

بویایی قدیمی‌ترین حس زندگی است. الان که به‌تنهایی این‌جا ایستاده‌ام و پره‌های بینی‌ام باز‎وبسته می‌شوند، درک می‌کنم نفس‌کشیدن چیزی ورای ورود و خروج هوا در بدن ماست. نفس‌کشیدن صمیمانه‌ترین ارتباط ما با محیط اطراف‌مان است.
هر چیزی‌ که من و شما و هر موجود دیگری که نفس می‌کشد در بینی یا دهانش گذاشته یا از طریق پوستش جذب کرده، غبارِ کیهانیِ دست‌به‌دست‌شده‌ای است که از بیش از هشت میلیارد سال پیش وجود داشته است. این ماده‌ی عنان‌گسیخته توسط نور خورشید تجزیه و در جهان هستی پراکنده شده و دوباره به هم متصل شده است. نفس‌کشیدن یعنی خودمان را از اطراف‌مان جذب کنیم، ذرات کوچک زندگی را بگیریم، آن‌ها را درک کنیم و ذرات کوچکی از خودمان را به آن بازگردانیم. اصل و جوهره‌ی تنفس معامله‌به‌مثل است.