مبانی آموزش تمرینات اصلاحی

تغییر الگوهای حرکتی به دلیل عمل جراحی

حتی بهترین اعمال جراحی نیز باعث ایجاد بافت زخم می‌شوند. تحرک بافت زخم، اغلب یکی از جنبه‌های مغفول حیطه‌ی توانبخشی است. عدم تحرک، موجب دگرگونی راستای بافت و کشیده شدن نیام می‌شود این مساله روی عملکرد مفاصل و عضلات تاثیر می‌گذارد. ممکن است پیش از عمل جراحی یا کمی پس از آن، از الگوهای حرکتی جبرانی برای تحرک عملکردی استفاده شود. باید حرکات متعادل را به صورت فعال بازیافت، در غیر این صورت، عدم تعادل عضلانی و تغییرات وضعیت بدنی، افزایش پیدا خواهند کرد.

تغییر الگوهای حرکتی، به دلیل ترمیم ناقص آسیب‌دیدگی

بسیاری از مراجعان، پس از آسیب‌دیدگی، یک دوره توانبخشی را آغاز می‌کنند اما پیش از بازگشت به سطح عملکردی مورد نیاز خود، آن را رها می‌کنند؛ سپس به شکل سرخورد، شروع به اجرای تمریناتی می‌کنند که احتمالا موجب غفلت از عدم تعادل عضلانی می‌شود و یا این‌که ممکن است از ادامه‌ی توانبخشی خودداری کنند و مایل به زندگی همراه با محدودیت باشند. در هر دو مورد، بدن با استفاده از الگوهای حرکتی جبرانی که در نهایت منجر به عدم تعادل در وضعیت بدنی خواهد شد، با میزان تحرک و پایداری موجود سازگار می‌شود.

متخصص سلامتی و آمادگی جسمانی با آگاهی از این که چه مسائلی باعث ایجاد عادات در وضعیت بدنی شده است، می‌تواند به شکل مناسب، پاسخگوی نیازهای مراجعان باشد. معمولا وضعیت بدنی نادرست منجر به عدم تعادل عضلانی خواهد شد یا بالعکس. وظیفه‌ی متخصص سلامتی و آمادگی جسمانی، شناسایی علل عدم تعادل عضلانی و ارائه‌ی یک برنامه‌ی حرکات اصلاحی جامع است. نخستین گام در ارزیابی وضعیت مراجع، ارزیابی وضعیت بدنی است.

الگوهای ناهنجاری‌های شایع

چگونه یک فرد به صورت ایستاده می‌ایستد؛ به این معنی که فرد در طول زمان چگونه از بدن خود استفاده می‌کند. انحراف از وضعیت ساختاری صاف و قائم، در الگوهای حرکتی جبرانی مشاهده می‌شود. یک قسمتی آن‌گونه که بدن به آن نیاز دارد، کار نمی‌کند؛ از همین روی، بدن از ساختارها یا عضلات دیگر می‌خواهد وارد شوند و کمک کنند (برتری عملکرد عضله‌ی همکار). بسیاری از ساختارها و گروه‌های عضلانی در بدن، دارای نقش‌های عملکردی بسیار تعریف شده‌ای هستند. اگرچه می‌توان از آن‌ها به شکل مناسب در تولید بیش از یک حرکت استفاده کرد، مثلا عضله‌ی چهارسر می‌تواند ران را خم (راست قدامی) و زانو را باز کند؛ با این وجود، هنگامی که از این عضله جهت پایداری چرخشی در زانو استفاده می‌شود، ممکن است به علت بیش فعالی، هایپرتروفی شود و باعث بروز علائمی مانند التهاب تاندون تحت کشککی، درد جلوی زانو، یا نقص عملکرد مفصل کشککی رانی شود. اگر ران ها از خط میانی بدن منحرف شوند، موجب تحمل بار در یک سمت بدن می‌شود که نشان‌دهنده‌ی عدم تعادل در لگن ناشی از حمل کیف سنگین خواهد بود. همین‌طور کسانی که رانندگی می‌کنند، تکرار یک وضعیت ممکن است، باعث بروز خستگی یا سختی پای راست آنان شود.