فراتر از واپسین آسمان

…اسرائیل، واقعیتی بود که من ناچار به پذیرش آن بودم. با آنکه آن را از بسیاری جنبهها کشوری نهچندان زیبا یافتم که پر از سیمهای خاردار و ساختمانهای زشت بود… وقتی دیدم که چه بسیار از فلسطینیها عبری صحبت میکنند، ولی تنها تعداد انگشتشماری از اسرائیلیها عربی میدانند یا تمایلی به یادگیری آن دارند، متحیر شدم. یکی از نشانه های ناگوار بیاهمیت انگاشتن یک میلیون فلسطینی که تبعیت اسرائیلی داشتند (در مقابل دو و نیم میلیون نفری که در ساحل غربی و نوار غزه زندگی میکردند) در سیاستهای رسمی این بود که نشانههای راهنمایی و رانندگی به عبری و انگلیسی بود، نه به عبری و عربی…