تاریخ یوگا (از آغاز تا اکنون)

آستیا سومین اصل یاما به معنی درستکاری، شرافت، اعتماد به نفس و اجتناب از دزدی کردن است. پاتانجالی در سوترای 37، آستیا را معرفی می کند.

مفسران در تفسیر این سوترا می گویند؛ میل به تملک، طمع داشتن به مال دیگران، استفاده از مال دیگران بدون اجازه و رضایت وی، برداشتن چیزی به صورت مخفیانه، کسب درآمد از راه های نامشروع و غیر اصل آستیا را نقض می کنند. کسی که به آستیا باور دارد باید بداند که آنچه متعلق به دیگران است، مال او نیست. چنین شخصی نباید حاصل کار دیگران را از آن خود بداند. به گفته ی ماهاتماگاندی رهبر استقلال طلب هند: «ثروت بدون زحمت خطاست.»

هر چیزی قیمتی دارد، طلب کردن بهایی برای جنسی یا کاری بیش از قیمت واقعی آن دزدی است. واضح ترین شکل دزدی برداشتن مالی است که به طور قانونی و اخلاقی متعلق به فرد نیست، اما برنگرداندن امانتی که به فرد سپرده شده است یا گرفتن مال دیگران به زور نیز دزدی است. دزدی می تواند مادی باشد مانند دزدیدن وسیله ی شخصی دیگران یا معنوی باشد مانند دزدیدن وقت، علاقه، شادی و خوشی دیگران. استراق سمع یا پنهانی به گفتگوی دیگران گوش کردن، بدون اجازه به نوشته های کسی نگاه کردن و کپی کردن از دانش دیگران نیز جزء دزدی های ادبی محسوب می شود.

پرهیز از اصراف، احتکار، تخفیف گرفتن به زور و آسیب رساندن به طبیعت نشانه ی پایبندی به اصل آستیا است. به گفته ی مفسران، کسی که در آستیا به کمال رسیده است تمام گنج های دنیا را در اختیار دارد و در عین بی نیازی آنچه طلب می کند را به دست می آورد؛ چنین شخصی به نوعی هوشیاری و درک مستقیم دست پیدا می کند و می تواند به ارزش واقعی ثروت های درون خود آگاه شود.