ماکاموشی 8 (پیتزای داغ برای کنت اشراف زاده)

آه چه شب خوف‌آور و ترسناکی! ماه نوامبر بود و هوا آن‌قدر سرد بود که دانه‌دانه پشم‌هایم روی تنم سیخ شده بود. خزیدم زیر لحاف گرم‌ونرم عمه‌بزرگه‌ام، رتسی، و کتابم را باز کردم. یک مجموعه‌داستان بود درباره‌ی اشباح. به نام فروشگاه پنیر تسخیرشده و ماجراهای دیگری که جیرتان را بند می‌آورد. کتاب را ورق می‌زدم و دانه‌های تگرگ به شیشه‌ی پنجره می‌خورد. باد پنجره را باز کرد و پرده را مثل شبحی رقصان در هوا به پرواز درآمد.
هووووووو
از تختخواب بیرون پریدم تا پنجره را ببندم. لعنت به دل سیاه موش وحشی! تمام بدنم می‌لرزید، فقط به‌خاطر سرما؟ نخیر! پرده مثل یک شبح ترسناک راستی‌راستی شده بود…