کتاب دژ

می گویند انسان آزاد به دنیا می آید اما بعددر زندان های زندگی به بند کشیده می شود. این گفته اشتباه است. انسان هنوز متولد نشده در زهدان مادر اسیر است، قدم به این دنیا هم که می گذارد زندانی تخته بند تن است تازه پس از آن زندان ها، قفس ها، تخته بندهای زندگی، اجتماع و قوانین و مقررات گرفتارش می کند. اگزوپری عاشق ازادی است، آن را در آسمان که به بی نهایت راه دارد و روی زمین، در صحرا که دیوار و سد و مانعی در آن نیست می جوید. متاسفانه آدم ها جویای قفس و زندان و اسارت هستند، اگر زندگی هم برایشان نسازد خودشان به وجود می آورند.