ــ تو گفتی این مرد را نمی‌شناسی. این‌طور نیست؟
احساس کرد مشکوک به او نگاه می‌کنم. به نوایی گرم و مسالمت‌آمیز گفت:
ــ قسم می‌خورم نمی‌شناسمش. اگر می‌شناختمش، یا حتی دیده بودمش یکی دو کت می‌سپردم به دستش!
ــ پس چرا با این لحن با تو اختلاط می‌کرد؟
ــ فقط چند تا سؤال کرد. ضمنا بد نیست بدانی آدم ثروتمندی است!
ــ چه فرقی می‌کند پولدار باشد یا بی‌پول؟
ــ می‌دانی که آدم‌های مایه‌دار قدرت دارند، خیلی. درست نیست آدم با آن‌ها دربیفتد.
ــ اگر نمی‌شناختیش پس از کجا می‌دانی پولدار است؟
ــ خودش گفت مایه‌دار است!
ــ او اصلا همچین حرفی نزد.
ــ خودم شنیدم. خودش تأکید کرد و دستش را روی سینه گذاشت. یادت رفت؟
ــ گفت تاجر است، نگفت پولدار است!
ــ‌بله بله. ولی می‌دانی که همه تاجرها پولدارند!

«منظورتان از بهترین چه کسانی هستند؟» آقای عزیز، بهترین‌ها همان‌هایی هستند که جنایت کرده‌اند، ولی دستگیر نشده‌اند. اشخاص موفقی که درحال‌حاضر زندگی بسیار راحت و مرفهی دارند، بدون اینکه کم‌ترین سوء‌ظنی متوجه‌ی آن‌ها باشد. قبول کنید که سرگرمی بسیار جالبی است.