کاغذ ضخیم نامه را باز کرد و با صدای بلند چنین خواند:
راجر بسیار بسیار عزیزم
هر مرگ، مرگ دیگری را می‌طلبد. من این نکته را درک می‌کنم و عصر امروز در چهره‌ات خواندم و پا به تنها راهی که در برابرم گشوده است می‌گذارم. کسی را که به مدت یک سال زندگی‌ام را به دوزخی تبدیل کرده است به تو می‌سپارم تا او را به سزای عملش برسانی. نخواستم نامش را امروز به تو بگویم، اما اکنون برایت می‌نویسم. نه فرزندی دارم و نه خویشاوندی نزدیک که بخواهم به فکر آنها باشم. در نتیجه نگران فاش شدن راز من نباش. راجر، راجر عزیزم، اگر می‌توانی، مزاحمتی را که برایت درست کردم بر من ببخش. زیرا در زمانی که لازم بود، خود شهامت روبه‌رو شدن با آن را نداشتم.