درحالی که اغلب مارکت پلیس ها از فروشندگان خود هزینه دریافت می کنند، اما مدل درآمدی برخی از آن ها بر دریافت هزینه اشتراک یا هزینه عضویت از مشتریان است. Angie’s List و Care.com مهم ترین نمونه از این نوع شرکت ها هستند. مثلا Angie’s List بابت جست و جو و نمایش رتبه بندی پیمانکاران از مشتریان هزینه عضویت و از فروشندگان هزینه تبلیغات دریافت می کند. سایت Care.com از مدل درآمدی فریمیوم استفاده می کند. این سایت یک سری خدمات ارزش افزوده به هر دو طرف عرضه و تقاضا ارائه می کند. خانواده ها، به عنوان مشتریان این سایت، برای این که بتوانند به یک پرستار در داخل سایت پیام دهند باید هزینه اشتراک پرداخت کنند و تا زمانی که پول پرداخت نکنند، هویت مددکارها مخفی می ماند. درواقع، آن بخش از سایت که مشتری می خواهد لیست مددکارها را ببیند رایگان است، اما برای ارسال پیام و ایجاد ارتباط با یک مددکار باید هزینه عضویت پرداخت شود. مددکارها هم با پرداخت مبلغی می توانند در نتایج جست و جو بالاتر نشان داده شوند، یا از اعلان هایی با اولویت بالا بهره مند شوند و یا گواهی عدم سوءپیشینه اولیه ای دریافت کنند.

آگهی عرضه اولیه سهام سایت Care.com نگاه دقیقی در مورد خدمات رایگان و ویژه آن ها به ما ارائه می دهد؛ موارد ستاره دار نشان دهنده خدمات ویژه هستند که برای استفاده از آن ها باید هزینه پرداخت کرد.

البته استفاده از مدل «هزینه عضویت» ریسک هایی هم به همراه دارد:

•دریافت هزینه از خریداران، می تواند تعداد مشتریان بالقوه ای که می خواهند به سایت شما بپیوندند را محدود کند. از سوی دیگر، پیشنهادات شما باید بسیار وسوسه کننده باشند تا مشتریان را به پرداخت حق عضویت برای خرید یک محصول یا خدمت ترغیب کنند.

•سوالی که در این مدل پیش می آید این است که خریدار در ازای پرداخت هزینه اشتراک، تا چه زمانی در سایت شما اشتراک دارد. برخلاف اپلیکیشن های SaaS که می توانند به طور مداوم برای فرد مفید باشند، طول عمر مفید یک مارکت پلیس نسبتا محدود است.