نبرد با تیتان ها (ادب خیال33)

وقتى پرومتئوس از آسمان اخگرافروز به فضاى زمین سرازیر شد ابرهاى شناور ستاره‏ها را پوشانده بودند. به‏رغم آنکه نیروى سرکش درون او را به این کار کشانده بود، چنان از کیفرى که به او گوشزد شده بود هولوهراس داشت که خیال بازگشت به سرش افتاد و با شتاب بیشترى پیش رفت. عمویش، فرمانروا، را فریب داده و زئوس خردسال را نجات داده بود، و اینها پرومتئوس را، با همۀ هراسى که در او رخنه کرده بود، به یک تصمیم‏گیرى سوق داد. اکنون دیگر مى‏دانست که در صورت رفتن پیش گایا، درست خلاف دستور منع فرمانروا عمل مى‏کند و در معرض تهدید هزار سال تبعید به یخبندان شمال قرار دارد.