مردان رقصان و پنج داستان دیگر

حدود یک هفته پیش -دقیقا سه‌شنبۀ هفتۀ پیش- بود که روی یکی از شیشه‌های پنجره یک رشته پیکر کوچک رقصان بی‌معنی دیدم درست مثل همین‌هایی که روی کاغذ می‌بینید. آنها را با گچ کشیده بودند. فکر می‌کردم مهترم آنها را کشیده است ولی جوانک قسم خورد که روحش از این جریان خبردار نیست. به‌هرحال، سر و کلۀ این نقاشی‌ها در طول شب، پیدا شده بود. من دادم آنها را پاک کردند و بعد جریان را به همسرم گفتم. با کمال تعجب دیدم که او این مسئله را جدی گرفت و از من خواهش کرد که اگر باز به چنین چیزهایی برخورد کردم آنها را به او نشان بدهم. یک هفته گذشت و دیگر خبری از این چیزها نبود تا اینکه دیروز این کاغذ را روی ساعت آفتابی داخل باغ پیدا کردم. آن را به السی نشان دادم و او با دیدن آن غش کرد و نقش زمین شد. از آن لحظه او مثل زنی است که گرفتار کابوس شده؛ بهت‌زده است و در چشمانش می‌توان ترس و وحشت نهفته را خواند…