تلخ کام

ولی من، برای اینکه تمامش کنم و به جای خوب ماجرا، یعنی به انتهای این فاجعه برسم، تعریف می‌کنم که، با سقوط حکومت قاجاریه منفور و این مطرود شدن شازده ملک‌آرای (به قول پروفسور فیروزیور «پدرسگ») او فراری می‌شود، و بعدها جاوید، که برای پیدا کردن خواهرش هنوز آنجاها مانده، از یکی از غلام‌های شازده که کمی مهربانی دارد می‌فهمد که افسانه را در یکی از باغ‌های بیرون شهر شازده (انگار در کن) مورد تجاوز قرار داده و بعد کشته و زیر یک درخت خاک کرده‌اند، و با کمک همان نوکر می‌رود و جسد افسانه را زیر خاک درمی‌آورد، و از باغبان‌ها تأیید می‌گیرد و بعد، به تهران، به خانه شازده تقریبا فراری برمی‌گردد… و حالا می‌فهمد که شازده مطرود و فراری، آمده، و در همان خانه، در زیرزمین آب‌انبار خانه لعنتی و شوم مخفی شده… می‌آید و شازده را در آب‌انباری که ته دهلیز زیرزمینی بوده و قفل داشته ـ محبوس می‌کند ـ و بعد از مدتی می‌فهمد که شازده پدرسگ در تاریکی و لجن آب‌انبار زیرزمینی ریق رحمت را سرکشیده است.