کی پنیر مرا جا به جا کرد؟ (راهی شگفت انگیز برای مقابله با هرگونه تغییر در کار و زندگی)

هو مى‌دانست که اگر خیلى زودتر با این تغییرات خو گرفته و زودتر از ایستگاه پنیر «پ» بیرون آمده بود، حالا وضع و حالش بهتر از این مى‌بود. قدرت بدنى و توان روحى‌اش بیشتر مى‌بود و خیلى بهتر مى‌توانست با راه دشوار پیدا کردن پنیر تازه دست‌وپنجه نرم کند. در حقیقت، اگر به‌جاى انکار تغییرات ایجاد شده آن‌ها را پذیرفته بود، قطعا تا حالا توانسته بود پنیر پیدا کند.
دوباره قوه تخیّلش را به کار گرفت و خودش را مجسم کرد که در حال پیدا کردن و لذت ‌بردن از پنیر تازه است. تصمیم گرفت به جاهاى ناشناخته‌تر مارپیچ قدم بگذارد، و اینجا و آنجا تکه‌هاى کوچک پنیر پیدا کرد. کم‌کم توان و اطمینان خاطر خود را بازمى‌یافت.
وقتى به اینکه از کجا آمده فکر مى‌کرد، خوشحال مى‌شد که سر راهش روى دیوارهاى زیادى جملاتى نوشته. او اطمینان داشت اگر هِم تصمیم به ترک ایستگاه پنیر «پ» مى‌گرفت، آن نوشته‌ها مثل ردّپاى مشخصى او را به سوى مارپیچ هدایت مى‌کردند.
او فقط امیدوار بود که مسیر حرکتش درست باشد. به این فکر مى‌کرد که ممکن است هِم دست‌نوشته‌هاى روىِ دیوار را بخواند و راهش را پیدا کند.
آنچه را مدتى بود به ‌آن اندیشیده بود، روى دیوار نوشت: توجه زودهنگام به تغییرات کوچک، به تو کمک مى‌کند تا خود را با تغییرات بزرگى که در راه است زودتر تطبیق دهى.