کارنامه سپنج (2جلدی)

شب سرد بود، باد نرمی روی گونه‌ها و گوش‌های تک رهروان آخرشب را می‌سوزاند.
گذرگاه‌ها خلوت شده بود و شهر در آرامش سنگینی خفته بود. ستاره‌ها مثل جرقه‌هایی می‌درخشید و پس‌آب‌های برف در کوچه‌های ناهموار از سرما به هم جوش خورده و خشکیده بود.
برخورد پاپوش‌های کریم با زمین چغر و زبر کوچه صدای خشک و غمناکی در فضا منعکس می‌کرد و توی گوش‌هایش فرو می‌ریخت.