پرسش های خیلی خیلی مهم 2 (درباره ی «من»)

اگر «تو» بدنت باشی، پس برای تمام عمر توی همین بدن گیر افتاده‌ای. ولی آیا همین‌طور است؟
بن و جک به آزمایشگاه علوم می‌روند. جایی که پروفسور کلانک یک دستگاه خارق‌العاده درست کرده و اسمش را گذاشته: «ذهن جابه‌جاکن.»
پروفسور کلانک کلاه‌های مخصوصی روی سر بن و جک می‌گذارد و دستگاه را روشن می‌کند. کامپیوتر از مغز بن و جک تصویربرداری می‌کند و آن‎ها را دقیقا همان شکلی که هستند، ضبط می‌کند. بعد در یک لحظه، مغز جک را درست مثل مغز بن و مغز بن را درست مثل مغز اولیه‌ی جک، بازسازی می‌کند.
سپس پروفسور از کسی که روی صندلی بن نشسته، اسمش را می‌پرسد. مغز او دقیقا مثل مغز جک است و الان تمام خاطرات جک را در خود دارد. بنابراین بااینکه او بدن «بن» را دارد، جواب می‌دهد: «اسم من جک است». اما وقتی در آینه نگاه می‌کند، تعجب می‌کند. او صورت جک را در ذهن دارد، اما حالا صورت بن را می‌بیند که از آینه به او نگاه می‌کند.
معلوم است که پسری که بدن جک را دارد، حالا فکر می‌کند بن است.
حالا چه کسی بدن بن را دارد؟ بن یا جک؟