و سرانجام مرگ

ایمهوتپ یکدفعه شروع کرد به فریاد زدن. به نظرش باید از خودش دفاع می‌کرد.
– اینجا من هستم که می‌گویم باید چه کاری انجام شود، نه تو. شما همه با هم دست‌به‌یکی کرده‌اید و هر کاری دلتان می‌خواهد می‌کنید. برای راحتی خودتان همه چیز مهیا می‌کنید. آن‌وقت وقتی من، ارباب خانه، برمی‌گردم هیچ اهمیتی به خواسته‌های من نمی‌دهید. ولی بگذار حالی‌ات کنم، ارباب اینجا منم. من دائم دارم برای رفاه شما کار می‌کنم و برنامه می‌ریزم، ولی کسی قدر می‌داند؟ کسی به خواسته‌های من اهمیت می‌دهد؟