ورزش های الکترونیک (تاریخچه رسمی بازی های الکترونیک)

با ردیابی تکامل ورزش‌های الکترونیکی، به یک منشأ غیرمنتظره می‌رسیم. ورزش‌های الکترونیکی در زیرزمین‌های تاریک با کودکان نوجوانی که روی صفحه‌ای با نور آبی فریاد می‌زدند آغاز نشد. همچنین با توسعه‌دهندگان باهوشی که یک برنامه بازاریابی طراحی کردند تا آخرین بازی پرفروش خود را در میان جوانان پرطرفدارتر کنند، تسریع نشد. ورزش‌های الکترونیکی در یک کلاب در سال 1947، با چرخشی در دستگاه پین‌بال کلاسیک آغاز شد. بازی‌های سکه‌ای از زمان ماشین‌های اسلات اولیه وجود داشتند و قدمت آن به سال 1894 (و شاید حتی قبل از آن) بازمی‌گردد. پین‌بال مکانیکی در این مرحله بیش از یک‌دهه قدمت داشت. پس چه چیزی این دستگاه خاص 1947 را که در میخانه های سراسر بریتانیا عرضه شد، آنقدر خاص کرد؟ باله‌ها!
مدل‌های قبلی ماشین‌های پین‌بال ساده بودند. شما یک توپ فلزی را، درست مثل زمان الان، به بخش اصلی کابینت پرتاب می‌کنید و آن را که از بین پین‌ها و ضربه‌گیرها پرتاب می‌شود و در یکی از ده‌ها سوراخ امتیازی می‌افتد، مشاهده می‌کنید؛ همین بود!
پین‌بال هرگز از این سطح از بازی ابتدایی پیشرفت نکرد. مطمئنا، برخی از نسخه‌ها بازیکنان را تشویق می‌کردند که دستگاه را بکوبند و کج کنند، اما بسیاری از جمله دولت ایالات متحده، بیشتر تمایل داشتند که مکانیسم پین‌بال را به قمار در کازینو مرتبط کنند.