وحدت وجود (به روایت ابن عربی و مایستر اکهارت)،(عرفان 3)

از اینجا یکی از تفاوت‌های مهم ابن‌عربی و اکهارت واضح می شود و آن اینکه دعوت اکهارت در وحدت وجود، « وحدتِ با ذات» است در حالی که دعوت ابن‌عربی «وحدت با عین ثابت» است. در وحدت با ذات ما از خدا آزادیم بلکه خود، خداییم ولی در وحدت با عینی ثابت ما معدومیم و وجود از آن خداست و چون طلبْ همواره به چیزی تعلق می‌گیرد که حاصل نبوده و معدوم است، پس ما در عین ثابتمان مرید نیستیم بلکه مراد خداوندیم همان طور که بایزید بیان کرده است. لذا بالاترین درجه انسانیت همان «عبدالله» بودن است که ویژگی حضرت ختمی مرتبت می‌باشد. در اینجا عبد هر چند تمکن از ربوبیت دارد ولی آن را نمی‌خواهد.