واقعگرایی درادبیات داستانی معاصرایران

شناسه محصول: -322-351-964 -x دسته: انتشارات نگاه

وزن	665 گرم
قطع	رقعی
نوع جلد	شمیز
نویسنده	فدوی شکری
سال چاپ	1402
تعداد صفحه	623
بازنویسی	14020912

فروشگاه اینترنتی رشد بوک

گارانتی اصالت و سلامت فیزیکی کالا

ضمانت تعویض کالا

ارسال مستقیم از رشد بوک

پرداخت در 4 قسط با دیجی پی

ارسال سریع و آسان به سراسر ایران

قیمت کالا:

5,750,000 ریال

این محصول را با درگاه دیجی پی 4 قسطه بخرید

مراحل خرید قسطی از سایت

انتخاب محصول و اضافه کردن به سبد خرید

تسویه حساب و انتخاب درگاه هوشمند دیجی پی

انتخاب روش پرداخت(پرداخت اعتباری)

اعتبار سنجی و پرداخت نهایی

0/5 (0 نظر)

پس از گذشت نزدیک به صدسال از شروع داستان‌نویسى جدید در ایران و پدید آمدن سه نسل نویسنده، اکنون رمان‌هایى که به شیوه واقعگرایى نوشته شده، اندک اما غنى و قابل توجه‌اند. این رمان‌ها مى‌توانند از جهات بسیار مورد تحقیق قرار گیرند. در واقع درک چگونگى شکل‌گیرى و شناخت مراحل پیشرفت رمان واقعگراى فارسى، به پژوهش‌هاى دقیق و فراگیر، نیازمند است.
سابقه حضور واقعگرایى در ادبیات داستانى ایران به سال‌هاى قبل از آفرینش «یکى بود و یکى نبود» (1300 ش) محمدعلى جمالزاده، برمى‌گردد. به عبارت دیگر واقعگرایى به مفهوم وسیع آن را مى‌توان در آثار «آخوندزاده» و «زین‌العابدین مراغه» که از جریانات فکرى قفقاز تغذیه مى‌شدند؛ ریشه‌یابى کرد. چرا که این شیوه و رویکرد در ایران پیش از این‌که انگیزه‌هاى هنرى و ادبى داشته باشد، بیش‌تر از دغدغه‌هاى سیاسى و اجتماعى روشنفکران سال‌هاى قبل از مشروطیت ناشى مى‌شد. با شکل‌گیرى طبقه متوسط و اندیشه تجدد در دوره قاجار، ارزش‌هاى تثبیت‌شده اهمیت خود را از دست دادند و ملت و آزادى‌هاى بورژوایى اعتبار یافتند. همراه با این تحولات بنیادى و اجتماعى، ادبیات داستانى ایران شکل آغازین خود را یافت و نقش بسزایى در انتقاد از تمام مظاهر تحجر، خرافات و موهوم‌پرستى به‌عهده گرفت.