هرولد و مود

هَرولد خندید: «حالا دیگه ارتش منو نمی‌خواد.»
مُود هم خندید و گفت: «خُب، ارتش هم روزگار خودش رو داشت. مثل کلیسا. هر دو از ما محافظت می‌کردن، یکی جلوی آدم‌بدا و اون یکی جلوی شیطان. ولی، مثل هرچیز دیگه‌ای، دشمن هم عوض شده. ما با دشمن روبه‌رو شدیم و دیدیم دشمن خودِ ما هستیم. حالا هم باید بنشینیم و جایِ دفاع با اسلحه و تعصب، راه‌حل‌های بهتری پیدا کنیم.»