میشل فوکو:دانش و قدرت

فوکو گذار از عصر نوزایی به دوران کلاسیک را در قرائتی خاص از رمان دون‌ کیشوت اثر سروانتس تحلیل کرد. در حقیقت، دون کیشوت، شخصیت اصلی این رمان‌، بین دو دنیای متفاوت معلق بود. از یک‌سو، به سامان وحدت و همگونگی تعلق داشت و از سوی دیگر، به جهانی از مغایرت‌ها و ناهمگونی‌ها گام نهاده بود. دون کیشوت میان واژه‌ها (حماسه‌های پهلوانی و عیاری) و چیزها (امور و پدیده‌هایی که در برابر او قرار گرفته بود) سرگردان بود. در بخش دوم این رمان، دون کیشوت میان نظم واژه‌ها و سامان پدیده‌ها گرفتار شد و مغایرت این دو او را آشفته ساخت. او فروپاشی مشابهت و همگونگی را امری سخت فاجعه‌بار می‌دانست. در حقیقت، او پهلوان حماسه یکرنگی و همگونگی بود و از این‌رو نمی‌توانست پا به عرصه ناهمگونگی و مغایرت گذارد. سیر و سلوک او در راه رسیدن به وحدت و همگونگی و یکرنگی بود اما در این راه ناکام ماند.