موسیقی شب

هیچ‌کس در آن‌جا جز خودش نفس نمی‌کشید. مت را تصور کرد که الان در خانه‌اش کنار جاده با آن بدن قوی، همسرش را در آغوش کشیده و لورا که نیمه‌خواب است، به او لبخند می‌زند. همه‌ی زوج‌هایی را دید که آن بیرون نفس می‌کشند، با هم حرف می‌زنند، دست در دست هم دارند و چشم در چشم یکدیگر دوخته‌اند. با خود می‌اندیشید که دیگر هیچ‌کس مانند لارنت از وجودش لذت نخواهد برد.

در تاریکی با خود زمزمه کرد: «لارنت.» اشک از چشمان بسته‌اش سرازیر شد و روی بالش ریخت. «لارنت.» گریه می‌کرد و اشک می‌ریخت و سعی می‌کرد خودش را با نت‌های موسیقی آرام کند.