من ذهن آگاه هستم (25 درس برای شاد زیستن و رهایی از اضطرب و افسردگی)

· «ذهن نه به گذشته نگاه می‌کند نه به آینده، تنها زمان حال رمز خوشبختی ما است.»
· ذهن‌آگاهی به من آموخت که فضایی را به اندیشیدن اختصاص بدهم و همواره تلاش کنم که این فاصله را حفظ کنم و از دور نظاره‌گر افکارم باشم.
· بسیاری از ما یا بدن خود را نادیده می‌گیریم یا بیش از حد نگران آن هستیم و گاهی هم دچار خودبیمارپنداری می‌شویم و حال خوب خود را انکار می‌کنیم. بنابراین ذهن آگاهی به ما توصیه می‌کند که مرتب به بدن خود توجه نشان دهیم و سعی کنیم با حواس جسمانی خود دوباره ارتباط برقرار کنیم.
· اگر ما خشم یا نگرانی خود را به رسمیت بشناسیم و آن‌ها را بپذیریم راحت‌تر می‌توانیم به افکار حاصل از آن‌ها بیندیشیم. در صورتی که اگر خود را درگیر چنین افکاری کنیم “نه من عصبانی نیستم” یا “نه من نگران نیستم، اما این واقعیت هولناک است” نمی‌توانیم روی افکار خود کار کنیم.
· من وقتی مشوش، عصبانی یا نگران هستم، هرگز خودم را مشغول کار دیگری نمی‌کنم تا از این احساسات رهایی یابم یا آرام شوم. برعکس، اگر فرصت داشته باشم به تماشای آن‌چه درون من رخ می‌دهد می‌نشینم. این چه هیجانی است که در من خانه کرده است؟ مرا به کدام سو می‌برد؟
· بدنت را بی‌حرکت نگه‌دار، ساکت بمان، افکارت را مهار نکن، اجازه بده بروز کنند، بگذار ذهنت در کمال آرامش رها شود. در این مرحله وابستگی به مدیتیشن و غیر آن از بین می‌رود و ذهن که دیگر از هرگونه ساختار روانی آزاد شده است، اکنون به آگاهی شفاف و عمیقی تبدیل می‌شود.