مرگ شادمانه

فقط شادمان و سرخوش زندگی‌کردن کافی نیست. مرگ هم که پایان کار است باید شادمانه باشد، چرا که نه؟ مگر پایان‌دهندۀ درد و رنج‌ها و ناراحتی‌ها نیست، یا به عبارتی دیگر ادامه‌ی همان سرخوشی‌ها و شادکامی‌های دوران حیات نیست؟ «مرسو» در زندگی اگر در پی به‌دست آوردن پول است، به این خاطر است که می‌خواهد خوش و آسوده زندگی کند، به آرزوهایش برسد و شادمانه هم بمیرد. افسوس که این آرزویی است که نصیب همه‌کس نمی‌شود. خوشبخت آن‌هایی که تا آخرین لحظه خوب و آسوده زندگی کرده‌اند و بعد در یک لحظه، بدون درد و ناراحتی، با حرکتی کوتاه، از زندگی به قلمرو مرگ گام می‌گذارند.