مرگ خانم مگینتی

– از هر طرف می‌رویم به او می‌رسیم. جالب‌تر از همه لکه‌های خون روی آستین کتش بود. گفت روز قبلش از جلو مغازه قصابی رد شده و لباسش مالیده شده به گوشت‌ها. مزخرف می‌گفت. خون حیوان نبود.
– تا آخر پای این حرفش بود؟
– نه. موقع محاکمه داستان دیگری تعریف می‌کرد. چون غیر از خون، چند تار موی خون‌آلود هم روی آستینش پیدا کرده بودیم و این مو هم دقیقا از جنس موی خانم مگینتی بود. اعتراف کرد که شب مرگ خانم مگینتی وقتی از پیاده‌روی برگشته، وارد اتاق مقتول شده، گفت بعد از اینکه در زده و جوابی نشنیده، وارد اتاق شده و جنازه خانم مگینتی را دیده. برای اینکه مطمئن شود، خم شده و به جنازه دست زده، بعد ترس توی دلش افتاده. از دیدن خون وحشت کرده، به حالِ ضعف رفته توی اتاقش و تقریبا غش کرده.