لینکلن در باردو

من قتل، دزدی، سوءاستفاده و کلاهبرداری نکردم. مرد زناکاری نبودم و همیشه سعی می‌کردم سخاوتمند باشم. فقط به خدا ایمان داشتم و همیشه تلاش می‌کردم در حد توانایی خود بهترین باشم و آن‌گونه که او می‌خواهد زندگی کنم.
اما اکنون دوزخی هستم. آیا به دلیل شک (گاه‌وبی‌گاه) من است؟ آیا به این دلیل است که گاهی هوسرانی کردم؟ آیا به خاطر تکبرم در زمان هوسرانی است؟ آیا به خاطر حجب و حیای من برای نرفتن به دنبال هواوهوس است؟ آیا به این دلیل است که زندگی خود را صرف امور ظاهری کردم؟ آیا به این دلیل است که در وظایف خانوادگی سهل انگاری کردم؟ آن هم شاید به شکل سهوی که اکنون به یاد نمی‌آورم. آیا به دلیل غرور (مطلق) من به خاطر این عقیده است که در آن مکان به طور موقتی در ذهن و جسم زندگی خواهم کرد و این که این‌جا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ یا گناهی بوده که خارج از قوه‌ی درک من بوده است و حتی الان هم از آن آگاه نیستم و آماده‌ی ارتکاب دوباره‌ی آن هستم؟
نمی‌دانم.