قدرت و توان در ورزشکاران جوان

برای شروع تمرینات قدرتی نمی توان حداقل سنی را منظور کرد؛ اما به هر روی، کودکان باید پیش از آغاز تمرینات مقاومتی، برای درک و پی گیری دستورالعمل تمرین به بلوغ عاطفی رسیده باشند. شرکت کنندگان باید به برنامه تمرینات قدرتی نگرش مثبتی بیابند. کودکانی را که علاقه ای به اجرای این گونه تمرینات ندارند، نباید به این کار واداشت. گفتنی است که پسران و دختران خردسال (6 ساله)، توانسته اند برنامه تمرینات قدرتی جوانان را با موفقیت انجام دهند.

هنگامی که نوجوانان، در ورزش های سازمان یافته ای همچون فوتبال، راگبی، بسکتبال، شنا، ژیمناستیک، باله، اسکیت و مانند آن ها شرکت می کنند، باید بخشی از برنامه شان به فعالیت های مقاومتی هدایت شده اختصاص یابد؛ یعنی روند بخردانه ای برای کاهش آسیب های ورزشی و آمادگی جوانان در پیش گرفته شود تا عملکرد ایشان بهتر شود و از حضور خود در ورزش احساس رضایت کنند. کودکان باید دست کم دو سه ماه پیش از آغاز فعالیت های ورزشی تخصصی، به تمرینات قدرتی بپردازند. به یاد داشته باشید که جوانان تنها با شرکت در ورزش ها به آمادگی مناسب نمی رسند بلکه، برای شرکت در هر رخداد ورزشی باید به شرایط و وضعیت متناسب دست یابند.

گرچه مفهوم آمادگی پیش از فصل کودکان ممکن است شگفت بنماید، با این همه یافته های پژوهشی نشان می دهند که بیش تر نوجوانان ناآماده برای ارضای نیازهای جسمانی خود در موقعیت های تمرین و بازی، به ورزش می پردازند. بنابراین، مفهوم یاد شده این باور را در ورزشکاران جوان برمی انگیزد که پیش از آغاز تمرینات تخصصی ورزشی، در برنامه های فراگیر آمادگی شرکت کنند. برخی از والدین و مربیان پیش تر می پنداشتند که تخصصی کردن زودرس تمرینات، رمز موفقیت های آتی فرزندان شان در ورزش های تخصصی است. با این همه، آشکار شده است که تمرینات آماده سازی و شرکت در مهارت ها و فعالیت های گوناگون، بیش تر در موفقیت های آتی ورزشکاران در رشته های ورزشی نقش دارد، تا تخصصی شدن زودرس فعالیت ورزشی.