قتل در خوابگاه دانشجویی

کولین چند دقیقه بود که می‌خواست حرف بزند، ولی امکانش را نمی‌یافت. چون با آن لهجۀ افاده‌ای و کشداری که داشت، صدایش در قیل و قال بقیه گم می‌شد. آخر غرور و افاده‌اش را کنار گذاشت و محکم با مشت روی میز کوبید و همه را به سکوت وا داشت. ظرف مربا از روی میز افتاد و تکه تکه شد.
-یک دقیقه خفقان بگیرید و گوش کنید ببینید چه می‌گویم. واقعا خیلی آدمهای احمق و بی‌شعور و سنگدلی هستید. یعنی شما هیچ‌کدام با روانشناسی آشنایی ندارید؟ نمی‌دانید که نباید این دختر را سرزنش کنید؟ باور کنید اشتباه می‌کنید. این بیچاره بحران عاطفی سختی را پشت سر گذاشته. الآن باید با نهایت همدلی با او رفتار کنیم، وگرنه باید خیلی مراقب باشیم. الآن احتیاج به مراقبت دارد.
جین با لحن مقدس‌مآبانه‌ای گفت:
-در مورد این همدلی و مهربانی که گفتی، موافقم. ولی نباید طوری رفتار کنیم که انگار این کارها هیچ اشکالی ندارد. منظورم دزدی است.
کالین گفت:
-دزدی! دزدی! این کار دزدی نبوده. حالم به هم می‌خورد. از همۀ شما حالم به هم می‌خورد.