فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی 1

هنگام فعالیت ورزشی، معنای خستگی دقیق چیست؟ احساسی که افراد خستگی می‌نامند، بسیار متفاوت از زمانی است که شخصی در رویدادهایی که 45 تا 60 ثانیه طول می‌کشد- مثل دوی 400 متر- احساس درماندگی می‌کند تا هنگام تلاش عضلانی طولانی مدت درمانده‌ساز مثل دوی ماراتون؛ بنابراین جای تعجب ندارد که دلایل خستگی در دو نوع فعالیت ورزشی متفاوت‌اند. ما نوعا خستگی را برای توصیف ناتوانی در ادامه‌دادن فعالیت عضلانی استفاده می‌کنیم که باعث نوعی احساس خستگی کلی می‌شود. تعریف دیگر آن عبارت است از ناتوانی فرد برای حفظ برون‌ده توانی مورد نیاز برای ادامه‌دادن کار عضلانی در شدتی معین. برای متمایز کردن خستگی از ضعف یا آسیب عضلانی، خستگی چیزی است که با استراحت برمی‌گردد. زمانی که از ورزشکاران دلیل خستگی‌شان را درفعالیت ورزشی می‌پرسیم جواب بخش اعظم آن‌ها واژه‌ی دوکلمه‌ای اسید لاکتیک است. این تصور آن‌ها نه‌تنها اشتباه است؛ بلکه طبق شواهد موجود علمی، اسید لاکتیک می‌تواند در عمل آثار سودمندی بر فعالیت ورزشی داشته باشد.
خستگی، پدیده‌ی بسیار پیچیده‌ای است. در بیش‌تر تلاش‌های انجام شده برای توصیف جایگاه‌های اصلی خستگی، به موارد زیر اشاره شده است:
کاهش مقدار عرضه‌ی انرژی (ATP-PCR، گلیکولیز بی‌هوازی و سوخت‌وساز اکسایشی)،
انباشت فرآورده‌های سوخت‌وسازی مثلا لاکتات و H مثبت،
اختلال در سازوکار انقباضی تار عضلانی
تغییرات در کنترل عصبی انقباض عضلانی
سه دلیل نخست در خود عضله اتفاق می‌افتد و اغلب آن را خستگی محیطی می‌گویند. به علاوه تغییرات در سطح واحد حرکتی، تغییراتی نیز در مغز یا دستگاه عصبی مرکزی نیز می‌تواند باعث خستگی مرکزی شوند.