فردای پس از تنهایی

-یه جوری… انگار… این پایینش شاده ولی… بالاش نه! دو نفر بافتنش؟!
وقتی مرد ناگهان سرخوشانه خندید به نظر متین آمد صورتش با خنده جوان‌تر می‌شود. مرد، چشم‌هایی نافذ داشت با همان جاذبه‌ی خاصی که همه مدیران و مردهای قدرتمند دارند. خنده‌اش هیچ از ترس متین کم نکرد.

– آفرین… اما نه! بافنده‌اش دونفر نبودن. می‌دونی قیمت این گبه چقدره؟
متین هیچ تصوری از قیمت آن گبه‌ی کهنه نداشت و فقط نامحسوس سری بالا انداخت که یعنی نمی‌داند.

– بیشتر از اونی که فکرش رو بتونی بکنی! این گبه رو یه دختر جوون ایلیاتی بافته. نصفش رو قبل از ازدواجش بافته و نصف دیگه‌اش بعد از ازدواج…
متین دوباره به گبه خیره شد و نفهمید چرا اشک در چشم‌هایش حلقه بست.